Zondagochtend 3 juli om 8 uur in de ochtend staan 23 renners en een team van 2 sterke mecaniciens klaar voor één van de mooiste ritten van het seizoen met name “De Bollenrit”
Onder leiding van “Dancing Robby” en “Electric Luc”, een zonnetje dat zich af en toe eens durft verstoppen en een zacht briesje dat voor sommigen altijd in het nadeel zat, wordt er op een voor iedereen aangenaam tempo vertrokken.
De eerste km dan ook weinig animo in het peloton waar de koppeltjes rustig tegen elkaar aan het klappen en zwansen waren. We rijden voorbij de brouwerij van Palm maar volgens mijn collega is daar weinig te beleven ( geen fan van Palm blijkbaar). Het tempo begint toch lichtjes te stijgen en bij sommigen begint het zweet uit te breken waardoor verschillende windstoppers zich richting volgwagen begeven. En dan plots na 30 km komt er zenuwachtigheid in het peloton, waarschijnlijk komt er een tussenspurt dachten we in de wagen, maar nee hoor het was gewoon een plaspauze.(Tol van de avond ervoor bij sommige)
Enkele km verderop ne platte.” Amai mijn kl… tis den André weer” sakkert mijn collega, maar geen probleem voor het technische team, wieltje der uit, wieltje der in, remmetjes bijstellen en enkele seconden later is de fiets beter dan nieuw. Als den Dré nu nog wat rapper op zijn fiets had gesprongen hadden ze het vooraan niet geweten dat we stil hadden gestaan.
Nog enkele stukken vals plat en na 50km op den teller staan de Bollen ons op te wachten. Geen lading hysterische Chinese lady’s deze keer. De Luc had een verkeerd uur afgesproken en de Marcel zijn haar verniet gekamd. Maar de ritorganisatie had wel voor welgekomen versnaperingen en frisdranken gezorgd zodat de batterijen weer opgeladen werden of bij sommige gewisseld.
Na dat enkelingen nog een paar kilootjes verlucht waren werd de terugrit aangevat. Op km 70 laat Robby na het vele beulenwerk op kop hem even uitzakken en word vervangen door de Joeri die zijn kandidatuur voor de gele trui kracht wil bijzetten door het peloton op waaiers te trekken maar hij word rap tot de orde geroep, lukt niet Joeri, de wind staat verkeerd.
Dan maar verder op een mooi tempo richting het wereldbekende paviljoen van de Luc . Hier staan Anita, Veronique en dochter lief ons met open armen op te wachten. Zoals elk jaar hebben zij weer gezorgd voor heerlijke hapjes en drankjes. Aan de grote tafel word met de hamburger in de hand nog wat naverteld en enkele anekdotes boven gehaald en zo zakt iedereen tevreden één voor één weer huiswaarts toe.
Bedankt Robby en Luc voor de organisatie van deze mooie rit. Bedankt dames voor de welgesmaakte ontvangst.
Mvg
Werner
05/07/22 10:16
Een rit waarvan de verwachtingen hoog liggen...
De druk op de organisatoren moet immens zijn..., maar ze hebben dat weer puik gedaan ! Merci Robby, Luc en vrouwkes voor de gezellige zondag !
Thanks Werner voor verslag en om de depannages in een stroomversnelling te steken...
Raf DC
05/07/22 19:18
Wat een leuk verslag van een mooie klassieker met altijd een leuk culinair einde !! Merci vrolijke Robby en Luc en vrouwtjes !!