Ijzeren Vogelsrit
Op de WhatsApp:
- Hey Pascal, ik ga binnenkort naar Cuba, kan je mij naar de luchthaven brengen?
- O ja, natuurlijk, wanneer is dat?
- Zondag 1 oktober
- Ja maar zeg, de zondag ga ik wel met mijn maten fietsen! Ik zal eens kijken welke rit het dan is. Ah, we fietsen juist naar de luchthaven. Dat komt goed uit. Weet je wat? Ik breng zaterdagavond mijn auto naar jou. Dan kan jij zondagmorgen met de auto en alle koffers naar Zaventem rijden. Ondertussen kom ik daar aan, en rij ik met de auto weer naar huis.
En zo kwam ik het dat ik vandaag maar een halve rit mee rij, en zodoende ook maar een half verslag schrijf, StevenV zal voor de rest zorgen.
Veel volk weer op het appel. Zelfs Sloeber kwam er zowaar aan gereden, zouden we straks pannenkoeken krijgen? Gunther was nog niet goed wakker, de verkenning gisteren was toch iets te zwaar geweest, en het zal niet het fietsen geweest zijn. Snel even terug naar huis, want de sleutel van zijn firma vergeten. En later op de rit, links/rechts, nee nog even rechtdoor, dan rechts, en zo bijna de stand-in kopman KurtB onderuit gereden aan de lichten in Temse-Hollebeek.
Even verder was een camionette nog snel achteruit een oprit aan het oprijden. Vriendelijk voor ons, maar iets minder voor de twee wielertoeristen die op het fietspad kwamen aanrijden, enen van zijn oren aan het maken en de ander op de grond, maar gelukkig zonder veel erg.
De volgende hindernis, het is me wat dit seizoen, staan er geen lichten op het vrij stuk, dan is er wel een rommelmarkt op onze weg. En het was een lange, over enkele kilometers stonden er honderden kraampjes. Misschien kan Guido zijn fiets hier verkopen, want een elektrische fiets die niet wil starten daar heb je ook niet veel aan. Rustig er door, maar op het einde kregen we toch onder ons voeten van de organisatoren, geen probleem voor Gunther, die heeft altijd wel een uitleg klaar: Ja madammeke, we hadden geen andere keus, op de rijksweg mogen we ook niet fietsen.
Het stuk langs het kanaal naar Brussel is ons ook allom bekend. Het vrij stuk werd afgeblazen, en een groepje weg. Joeri sprinte voor de overwinning, maar dat was een brug te vroeg. De tweede sprint aan de juiste brug kon Vincent veroveren.
Wanneer we de fietsbrug over de E19 opgaan, dan weten we, we zijn er bijna, en inderdaad, daar spotten we al de eerste ijzeren vogels. En zo rijden we BruCargo binnen waar we kunnen genieten van een riante bevoorrading.
Als de groep weer vertrekt, probeer ik met de fiets op de luchthaven te geraken, en dat lukt wonderbaarlijk goed, er is een afzonderlijk fietspad met duidelijke bewegwijzering "Terminal voor fietsers". Mijn maat is ook juist aangekomen, hij kan naar het schoon weer op Cuba, maar wij hebben ook niet te klagen, wat een prachtige dag voor een prachtige rit.
Pascal
Na de bevoorrading keerden we met meewind terug huiswaarts. Er kwam een nieuwe kopman naast Gunther en in de camionet werden er een paar plaatsen gewisseld.
Via Hofstade, Mechelen en Willebroek reden we in mooi tempo richting "roos pap".
Bij aankomst werden we opgewacht door de entourage van Gunther, die voor ons lekkere hamburgers aan het bakken waren.
Ook de barman stond al klaar met de eerste meters frisdrank....
Mooie rit, top georganiseerd.
Tot zaterdag voor de sluitingsrit.
Grt StevenV