53x11 Classic
Zaterdagavond 6 april, Rebecca stuurt een reminder in de groep om te laten weten dat er morgenvroeg vertrokken wordt om 8u ipv het gewoonlijke 9u. Voor velen, waaronder mezelf, een welgekomen smsje! Voor Frank mocht het jammer genoeg niet baten!
Zondag half 8, FUCK ik heb me overslapen! Gelukkig wel nog op tijd op post!
Met een 30tal fietslustige verzamelden we aan de HandyHome, onze vaste afspreekplaats.
Na het verzamelen van ieders paspoort vertrokken we richting Hamme.
Na amper 8km (Lees: ACHT) werden we aan het rode licht al genoodzaakt om een nieuwe kopman te zoeken, dit omwille van de stevige tegenwind, of omwille van het tempo van de andere kopman TGV Sam of door de mindere voorbereiding van Sander zelf. Wie zal het zeggen? Gerben dan maar mee op kop, het licht sprong op groen en weg waren we weer.
In Hamme aangekomen begon de rit pas, de georganiseerde tourtocht 53x11 Classic, vandaar de noodzaak voor het verzamelen van de paspoorten vanmorgend.
We kozen voor de korte lus van 67km.
Van Hamme ging het via glooiende wegen en onder een aangename temperatuur en enkele zonnestralen richting Dendermonde en Lede.
Op de kilometersplisting van de 67km en 89km koos Sam voor de langere rit. Nieuwe kopman van dienst, Joeri!
Halverwege wachtte er ons een bevoorrading, voor velen geen overbodigheid, de hevige wind bleef zijn ding doen.
Na de bevoorrading was er de wedergeboorte van Sander en nam hij zijn verantwoordelijkheid door ook een kapiteinsband aan te doen! Later bleek dat dit een tactische zet was, het gedeelte van de rit met meewind was aangebroken.
We keerde op het verste punt in Oordegem via Wichelen, Berlare en Zele terug richting Hamme, vandaar reden we rechtstreeks door naar onze eindebestemming.
Onderweg hadden we nog enkele kleine materiaalproblemen.
Op km 70 was er voor Kurt VDG een onvermijdbare put waardoor een lekke band het gevolg was. Gelukkig was dit door een snelle interventie van onze materiaalman en volgwagenbestuurder van dienst, Andre, snel verholpen. En op km 80 trapte Joris uit het niets in de boter, DI2 plat, wat nu gedaan?? Dit gaat nog een lange tocht worden. Gelukkig was er in dit geval Wim die het probleem kon verhelpen!
Jeroen zag ook nog even zijn leven voorbij flisten door een onoplettende chauffeur maar eind goed al goed.
Na 110km en met een gemiddelde van 30km/u kwamen we aan bij Sonneke voor de verdere nabespreking van de rit en voor sommigen een namiddag Paris-Roubaix.
Bedankt aan de kopmannen om de wind te trotseren, de baankapiteins voor hun bewezen diensten en de rest van het peleton voor de sfeer, gezelligheid en hun aanwezigheid!
De blijve liggers hadden ongelijk!
Tot volgende week,
Jay