Op veroveringstocht in de Nederlanden,
Â
Om 8.00u staan 16 dapperen klaar om onder leiding van koning Herman en veldmaarschalk Mark onze Nederlanden binnen te vallen en zo Zeeuws-vlaanderen terug aan te hechten bij Vlaanderen ‘ons land’.
Na een uitgebreide uiteenzetting over tactiek, plannen, te volgen wegen en rantsoenen bestijgen we ons stalen ros.
Dat de weergoden ons het niet gemakkelijk zullen maken is al duidelijk van de eerste pedaaltred. Regen maar vooral veel wind zal deze veldslag extra zwaar maken.
Onder de striemende regen voeren Herman en Marc ons via ons ‘Vrije Waasland’ tot aan he grensdorpje Doel. Het ‘Doelloze’ dorp – zeker een overblijfsel van onze aanvallen van onze Nederlandse vijand - maakt indruk op ons en motiveert ons om onze gekregen opdracht tot een goed einde te brengen.
Eens de grens gepasseerd is extra waakzaamheid geboden, grote openvlakten maken ons kwetsbaar voor de vijand. Maar de tactiek van Herman om onze ruggen te krommen (zou de wind daar ook iets voor tussen zitten), en onze handen onderaan de beugels te houden loont echter.
We naderen met snelle schreden ons eerste ‘target’ voor vandaag: Walsoorden. Met een paar vooruit geschoven pionnen wagen we ons naar ons eerste doel, - het haventje moet worden ingenomen- wind en nog eens wind dreigen ons te dwarsbomen maar onze verkenners Sam, Xstief en Gunther VM slagen erin om onze vlag te planten aan het haventje. Een paar minuten later is ook de hoofdmacht aanwezig en na deze eerste overwinning staat onze kok en bevoorrader Marcel klaar om  onze innerlijke mens terug wat te versterken.
Na deze heerlijke maaltijd en na een kleine briefing van ‘King’ Herman bespringen we terug ons stalen ros om onze veroveringstocht voort te zetten. Het wordt er zeker niet makkelijker op. De Nederlanders veranderen de ‘wind’ van schouder en schakelen alle mogelijke middelen in om ons te doen stoppen. Alle windmolens in Zeeuws-vlaanderen worden in gang getrokken om ons offensief te doen stuiten. We worden bijna letterlijk van onze fiets geblazen, maar het krachtvoer van Marcel heeft zijn werk goe gedaan. We blijven overeind en dankzij de bijkomende inspanningen van luitenanten Gunther, Romain, Luc DW en vanaf heden onze ‘hoofd’luitenant Xstief slagen we erin om onze voorgestelde objectieven uit te voeren.
Hoera Zeeuws- Vlaanderen bevrijdt en daar mag al eens op geklonken worden. Omdat enkel Heinikens, Amstels en Bavaria’s hier klaar staan om ons eventueel nog gif toe te dienen als laatste reddingsmiddel om ons te stoppen levert onze Marcel ons nog wat spijs en drank uit onze veldkeuken.
Onze laatste etappe blijkt toch nog een zware kluif met wederom wind en regen ook op onze Vlaamse wegen. Maar met in het vooruitzicht dat we terug zijn in het land van de Stella’s, de Jupileren en de Bocken kan dit ons niet meer deren. Helemaal op het einde treft een verdwaalde kogel van onze vijand toch nog raak. Marc zijgt neer… maar enkel zijn stalen ros heeft een schampschot gekregen. Vehikel vlug opgeladen door onze Marcel om  tenslotte koers te zetten naar ons ‘Vlaamsche Kok’ LeCocq’
Â
Daar waar we door ‘Vlaamsche schonen’ worden verwend met Vlaamsche bieren’ en ‘Vlaamsche kazen’….
Â
Medailles en extra punten na deze heroïsche uitbreiding van Vlaanderen mijn land worden uitgereikt aan:
Â
-Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Koning Herman en veldmaarschalk Marc M
-Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Hoofdluitenant Xstief
-Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Luitenanten Gunther, Romain en Luc DW
-          Het dappere fiets ‘voet’volk: Luc en Franky BL, Werner, Pat, Sam, Kris S, Alain, Robby, Wim M en Kurt
-Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Onze Marcel
Â
Vlaanderen De leeuw!!!
Met een vriendelijke klauw,
Soldaat Kurt