TT Haasdonk Vercammen


Wind, veel wind, deze zondagmorgen, weinig Blue Boys daarentegen. Maar gesterkt door het Herman-ontbijt vlogen we er in. Een toertocht op eigen bodem ditmaal. Normaal moesten we ons eerst gaan inschrijven in Haasdonk bij Vercadi, maar met dit stormweer werd er unaniem beslist om direct in het parcours in te pikken. Sam had deze morgen al verkend, en wist dat we bij de voetbal in Kruibeke op de route zaten.

 

We volgden de bordjes door ons eigen dorp, en kwamen al snel in de polder op het gloednieuw bepijlde officieel mountainbikeparcours. Eerst naast de ringdijk door het zompige gras, door het kortbroek en daarna boven op de dijk pal tegen de wind in. Met moeite haalde we 16km/u. Al snel kregen we het veel te warm en werd de term winterbeesten ingeruild voor windbeesten.

Het werd een waar gevecht met de wind, je had wind-tegen-wegels, wind-mee-wegels, en het meest gevreesde: wind-zij-wegels, waar we scheef op onze velo moesten hangen om recht te blijven.

 

Aan het kerkhof in Bazel kregen we al een bevoorrading, waar we verwend werden met chocolade vingerstokjes. Verder nog goe poeier om te drinken dat geleverd werd in doorzichtige zakken van 5kg, en dat je misschien ook wel kon snuiven.

 

De strijd met de wind ging verder langs verrassend veel onverharde wegels in onze streek, door Bazel, langs de Hoogstraat, Kraakstraat, onder de fluitende hoogspanningsleidingen tot aan de E17. Brug op, tegen wind, weer stonden we bijna stil, toch blijven trappen, verder langs het fort van Haasdonk en verlangen naar de bossen van Haasdonk waar er hopelijk wat minder wind is.

 

Daar trakteren ze ons op een compleet andere traject door de droge bossen. Wat een verademing, wel hier en daar een tak op de grond, maar efkens geen wind meer.

Aan het voetbalterrein van Gerda staat de 2de bevoorrading. Blijkbaar zitten we op het lange parcours door in Kruibeke in te pikken. Niet erg, we genieten opnieuw van de chocolade, en kruipen weer op onze fiets voor de laatste 7km naar de sporthal van Haasdonk.

 

De fietsen waren toch goed vuil, maar uit de tuinslangen kwam maar een pisstraaltje. Nochtans waren ze gekoppeld aan de hoofdleiding van het waternet. Bij gebrek aan onze brandweerman, gaat Sam maar even aan de hoofdkraan draaien. Probleem snel opgelost.

 

Heel schone rit in ons geburen, maar door het weer was er niet veel volk op deze toertocht af gekomen. Dus hebben we die mannen van Vercadi maar gesteund door enkele pintjes te drinken en Guido heeft ons ook nog snel even ingeschreven.

 

Op de terugweg passeerden we natuurlijk ons clublokaal, maar hoe het daar is afgelopen zal je aan Pat, Kurt, Tom, Sam of Guido moeten vragen, want Viktor en ik zijn naar huis doorgereden om daar de stormschade te gaan opmeten.

 

Pascal.

21/11/16 16:08
Goe verslag Pascal!
Twas een zwaar maar plezant ritje mannen! Grtz
sam s
22/11/16 19:43
eerst twijfelen of we wel zouden rijden met zulk weer, toch maar het risico genomen, eerst afgezien en dan genoten !
sterke prestatie !
de Viktor is ook gene gewone hé Pascal !
patje
23/11/16 08:58
Door de wind, door de regen dwars door alles heen... DE winterbeesten op en top.
Prachtprestatie door onze 'windbeesten'
Kurt

Plaats een bericht
captcha