• Home

• Seizoen
• Kalender
• Klassement
• Archief

• Wie is wie?
• Bestuur
• Leden

• Sponsors

• Info
• Reglement
• Verzekering
• Contact

Terugrit Weekend

Zaterdag 19 mei 2018, 08u00.

Ondanks een koude en grauwe start jubelen minstens 32 hartjes van blijdschap omdat ze aan de start staan van de 10-jarige jubileumuitgave van het fietsweekend van Blue Boys Cycling Kruibeke. Dit weekend, zo zegt onze voorzitter met de hem kenmerkende welbespraaktheid, zal in het teken staan van verdraagzaamheid, meer bepaald tolerantie voor andere geaardheden. Een betere voorzet om uit de kast te komen werd zelden gegeven, dat er niet op ingegaan werd is dan ook een gemiste kans.
Arm- en beenstukken, mutsen, schoenovertrekjes, windjacks, regenvestjes, wollen handschoenen, werkmanshandschoenen, … werden nog eens rechtgetrokken en de karavaan zette zich soepel in beweging voor meteen een eerste hoogtepunt, een kronkelend peloton over slingerende polderwegen op weg naar de overzetboot van Hemiksem. Guido, die onze vaste sportdirecteur aan het stuur van de wagen bij deze gelegenheid tijdelijk verving, moest al meteen zijn plan trekken doch het gebrek aan ervaring was nauwelijks merkbaar.
Aartselaar, Kontich, Duffel, Berlaar, Grobbendonk schoven onder onze wielen voorbij, allemaal langs de mooiste invalswegen… waartoe een Yellow Man met rugpijn nog allemaal in staat is… knap, Herman. Na een welgekomen pauze en bevoorrading nam Pascal de fakkel over: Herentals, Geel, Kempense Meren, vaarten, sassen en kanalen, Sunparks, Witgoor, Centerparks, Lommel… mooie plekjes over biljartvlakke wegen en een waterzonnetje dat een voorzichtige doorbraak probeerde te forceren. Zonneënergie kregen we er nog niet van, des te meer energie haalden we uit de spaghetti of de croque monsieur in Taverne De Elze.
Bleek dat we iets té ver naar het Oosten gereden waren, terwijl we eigenlijk op zoek waren naar een abdij in het Westen. Af en toe over Noorderbuurlijke wegen zetten we koers naar de abdij van Postel, niet vermoedend dat dit nog te zuidelijk was, omdat we eigenlijk verwacht werden in de abdij van … nee, in de paardenstal van Oud-Turnhout. Een laatste bevoorrading, want een bordje verraadde dat onze eindbestemming nog 37 km verder lag. Sommigen puften, anderen tikten op hun metertje, maar de meesten waren ondertussen al in de pils gevlogen, van ’t vat nog wel. Rijkelijk aangevuld met hartige knabbeltjes. Nog een pintje, nog één en … nog één want het vat moest toch af. Ah ja, anders kan je geen tweede vat aansteken hé. De zon kwam nu echt haar best doen, de Gunther ook: 37 km was een beetje overdreven, een paar honderd meter verder werden we verwacht in de priorij van Corsendonck.
Het laatste ritje van deze mooie dag bracht ons naar een prachtige locatie, waar nog stukken zouden gespeeld worden. Maar die vind je alvast niet terug in deze annalen (om de terminologie toch nog even aan te passen aan het thema van ons weekend).

Dank aan organisatoren, uitstippelaars, baankapiteins en medefietsers.
Kris


Zondag 20 Mei, 8.30u :

Op Zondag “genieten” we van de omgeving van Postel aan de Nederlandse grens, een oase van rust en genot. De Postelse Bossen is een gebied dat bestaat uit vier deelgebieden: Koninklijke Schenking, Bladelse Heide, Luycksgestelse Heide en Kommiezenheide. Een prachtig fietsgebied vlakbij de abdij te midden van uitgestrekte bosgebieden, die voornamelijk uit grove den bestaan. We rijden er ook even de grens over om een stuk op de Peelse Heide te fietsen. Naast bossen bestaat het gebied er voornamelijk uit, natuurgebieden en enkele grote landbouwbedrijven waarvan er naar het schijnt enkele gespecialiseerd zijn in het telen van graszoden. Maw regelmatig werd onze rit ook opgeluisterd door hier en daar een landbouwerke, den enen al forsiger gebouwd dan den andere.
We passeren weiden, bossen, gehuchten, monumenten, enkele residentiële wijken en bovenal veel groen. Genoeg afleiding dus voor het complete peloton of teveel zelfs….Zowel kopmannen, staartrijders als seingevers lukken erin om de Guidomobiel met Marcel als vaste stuurman op het verkeerde pad te leiden. Of was het eerder lijden….?? Ook zijn copiloot heeft immers een bochtje gemist en “lijdt” (in) de volgwagen dieper het bos in dan gewenst…..
“One team” noemen ze dat. Resultaat is dat er op de teller van de kopmannen 8 km extra staan. Sorry hoor Marcel en bedankt voor je immer volgehouden enthousiasme in goede maar ook in kwade dagen!!
Na al dat oponthoud ging het snel naar de Steenhoven Country Club op de grens met Nederland in Postel. Na de zware inspanning hadden de meesten wel wat honger gekregen. Op den terras slagen we snel een hamburger op zijn “Hollands” naar binnen en kan er eindelijk ook al iets gedronken worden.
Naast een restaurant heeft Steenhoven Country Club ook een golfbaan op een 120 hectare groot domein. Goenter stelt ons voor aan Huug: “Geachte golfliefhebber, hartelijk welkom op deze Golfclinic”. We horen meteen dat er in dit grensgebied ook heel wat grensarbeiders zijn.
Huug gaat verder: “Met mijn meer dan 20 jaar ervaring kan ik u een ruim aanbod aan mogelijkheden aanbieden die passen bij uw eigen specifieke stijl van spelen”
Huug belooft ons dus een fijne teamactiviteit aan te bieden met tegelijkertijd een individueel, plezierig en op de persoon afgestemd lesprogramma. Na een korte uitleg over de basistechniek met de tweehandige greep op de stok en de soepele slag, die eindigt in de typische uitzwaai krijgen we ook nog de belangrijkste golftermen toegelicht: Swingen, Putten, Chippen, Pitchen…
En dan kunnen we aan de slag. Starten doen we op een oefengebied “de Chippinggreen” met een deskundige opwarming. We kunnen ons oefenen in de eerste balcontacten en de daarmee gepaard gaande Airshots. Vervolgens trekken we naar de “Puttinggreen” waar zowel de lange als korte putts ingeoefend worden op een heuvelachtig terrein: dus down- en uphill, Aansluitend oefenen we al even op dit terrein waar 9 kleine vlaggen staan.
Om ons in het golfspel verder te perfectioneren is enige volharding nodig. Al snel haken er een paar af richting terras…
Na de korte trainingsperiode ontvangen we een tijdelijke baanpermissie. Het spel op de grote baan moet, volgens Huub, onze kijk op de golfsport verruimen. Ook het thuisfront wordt ondertussen zorgvuldig op de hoogte gebracht over onze zondagsactiviteit: GOLVEN! …Wat weer op zee?? …NEE, NEE, GOLF, GOLVEN! Deze keer geen gevaar voor drenkelingen dus!
Het golfspel laat zich niet zomaar kennen en kunnen. Inzet, concentratie en een wil om de eenvoud van het spel te ontdekken zijn nodig opdat de bal doelgericht zijn plaats van bestemming bereikt. Vaak geeft dit grappige situaties…. de golfbal doet niet altijd wat wij graag zouden willen. We ontdekken hier tegelijkertijd ook het succes van de telers van graszoden in de regio…
Uiteindelijk is het onze topfavoriet YM-2018 die ook in het golfspel de hoofdrol opeist: door al direct zijn derde bal te Putten haalt Luc de zege binnen voor zijn team.
Met deze fijne Golfclinic krijgen we een eerste indruk hoe aantrekkelijk het golfspel kan zijn.
Na drie uur intensief sporten is het echt wel tijd voor de posthydratatie met enkele welverdiende consummaties van een (Hollands) biertje gebrouwen met geduld, passie en traditioneel vakmanschap volgens de geheime recepturen van de trappisten.
Meteen het begin van een vochtige avond met nog een lastige terugrit naar de priorij van Corsendonk door wind, stof en regen. De daarbij horende regenboog aan het firmament brengt op een symbolische manier hulde aan de Holebi-gemeenschap die al eerder dit WE hun regenboogvlag onder de aandacht brachten.
Ook de zondagactiviteit van ons jubileum & “Verwen” Weekend heeft de meesten onder ons niet klein gekregen, volgend jaar opnieuw der bij zou ik zeggen. Wat kan het leven mooi zijn!

Bedankt voor de rit, beste vrienden van de fiets!
Met speciale dank aan Goenter & Co


Maandag 21 Mei - 9.30u.
Na opnieuw genoten te hebben van het heerlijke ontbijtbuffet in de Priorij, werden onze valiezen verzameld in de camionnette van Raf VH. Naast onze valiezen ook 2 fietsen : helaas moesten Herman en JP na 2 dagen hard labeur op fiets en golf court een dagje rust gunnen aan de rug, en gingen ze met Raf mee op pad. Nog snel effe drinkbus vullen en klaar waren we voor de rit naar het thuisfront. Gunther en ikzelf loodsten het peleton onder een wankelend doch stralend zonnetje over Arendonk, naar Ravels, Weelde, Merksplas en Hoogstraten. Der Goenther was ein bishen Grun geworden... Nog voor we Braken binnengereden waren, was het al van dat... Maar na een tussenstop in het tankstation, was iedereen incl. Goenther opgelapt om de rit verder te zetten naar eindbestemming Kalmthout. Het werden nog 30 heel lastige kms voor collega-kopman en de ene kreun volgde de andere. Dappere opoffering en zelfovergave, maar na enig aandringen van collega baankapiteins en prioriteit voor iedereens gezondheid, werd de organisator himself naar de volgwagen (die dit week-end al menig lijk had rondgevoerd) geband om daar bij Marcel wat terug op krachten te komen en te herstellen van de zonneslag.

Rond 12.30u bereikten we cafe Centrum van Heid/Kalmthout voor onze tussen stop met Spaghetti, Croque en bijhorende dranken... Ondertussen hadden Sam, Alain, Nico en Steven een bezoekje aan de collega's gepland en na het eten arriveerden zij voor de verderzetting van de terugrit naar de haven RO. Onze nieuwe teambus bewees zijn diensten - 30 fietsen en 30 fietsers gingen in de Harmonica en in minder dan 10 minuten stonden we aan Liefkenshoek fort. Klaar voor ritje rustig aan naar huis... dat dachten wij, maar de schreeuw in het peleton naar meer, werd beantwoord met een pittig vrij stuk op de Ketenislaan.... Talenten in overvloed, de Kruibeekse Pijl mag gaan komen. Op de weg huiswaarts was er nog een korte stop bij een van onze sponsors in Burcht, alvorens de apotheose van het week-end kon starten : een blij weerzien met familie en BBC vrienden die ons voortijdig hadden verlaten en een ne lekkere friet met varkenswangetjes, getracteerd door Marleen en Chris zorgden voor de perfecte afsluiter ! NEN DIKKE MERCI !!! Ook het de tapkraan draaide in het hoogste toerental en rond 21u waren de meesten (ook onder druk van de stevige regenbuien) naar hun beddeke afgezakt - moe, maar zeker voldaan.

Iedereen bedankt voor deelname en positivisme !
Gunther : bedankt voor de eind-regie van dit tot in de puntjes voorbereidde WE !

We kijken al uit naar hetzelfde enhousiasme voor editie 2019. Maar in tussen tijd gaan we met z'n allen nog eens knallen tijdens / na de Kruibeekse pijl.

Gegroet,
raf

Plaats een bericht

Naam: Bericht: Tik volgende code hieronder: